In de
jaren '50 van de 17de eeuw kreeg de
schilderkunst in Delft een aantal belangrijke impulsen. Dit kwam met name door de aandacht die de architectuurschilders Gerard Houckgeest en
Emanuel de Witte besteedden aan het perspectief en het daglicht. De nieuwe ontwikkelingen die zij lanceerden werden op de voet gevolgd door de
kunstenaars Carel Fabritius, Pieter de Hooch en
Johannes Vermeer. Kenmerkend voor hun
schilderijen zijn de eenvoudige onderwerpen, enkele figuren in een interieur, een
natuurlijke lichtval en ruimtelijkheid.
