Joseph Mitchell

Amerikaanse schrijver (27 Juli, 1908 - 24 Mei, 1996), belangrijke exponent van het 'New Journalism'.

McSorley's Wonderful Saloon
Joe Gould's Secret (Het geheim van Joe Gould)
De journalist Joseph Mitchell heeft in The New Yorker twee keer een portret van de zwerver Joe Gould (1889-1957) geschreven, die hij in Greenwich Village voor het eerst in 1932 ontmoette:
_ Het eerste portret, dat Mitchell, de toen al vermaarde journalist van 'The New Yorker', in 1942 van hem schreef, heette Professor Zeemeeuw. Gevraagd naar wat hij dagelijks uitspookte, begon Gould eerst te giechelen, waarna hij vertelde dat hij drie weken zeemeeuwen was wezen bestuderen met een oude gravin. De claim met zeemeeuwen te kunnen communiceren en de parmantige imitatie van een dansende zeemeeuw bezorgde hem de bijnaam Professor Zeemeeuw.
Graag vertelde hij de schrijver over zijn voorname komaf en voortreffelijke opleiding. Nog belangwekkender leek het feit dat de man werkte aan een kolossale 'mondelinge geschiedenis van onze tijd' in negen miljoen woorden over het leven en de geschiedenis van New York. Inderdaad werd hij regelmatig gesignaleerd in bibliotheken en leeszalen, aan het werk aan zijn magnum opus. En zelfs waren er mensen die fragmenten gelezen hadden, Mitchell incluis.
- Het tweede, van 1964, zeven jaar na de dood van Gould, werd een anticlimax. Het geheim van Gould was dat hij al die jaren wel veel geschreven had, maar dat het allemaal variaties van een vijftal teksten waren. Niet alleen Mitchell bleef door deze ontdekking lang met stomheid geslagen. Ook de dichters e.e. cummings en Ezra Pound wachtten op het meesterwerk over de 'intellectuele onderwereld' van deze straatschuimer. De ontdekking van het geheim van Joe Gould resulteerde in het tweede artikel in de bundel. Een prachtig geschreven tragikomedie uit het grote stadsleven, te boek gesteld door een eersteklas journalist.

Toen Mitchell ontdekte dat Goulds hele project bestond uit een paar armzalige schriften die voornamelijk handelden over de dood van Goulds vader, moet hij zo geschokt zijn geweest dat hij wél nog meer dan tien jaar dagelijks naar de krant kwam, maar nooit meer een letter schreef.

Websites: www.parool.nl, www.moorsmagazine.com